Dans

1967: De première van een avondvullende Romeo en Julia, een choreografie van Rudi van Dantzig, vormgeving door Toer van Schayk. Het stuk is echt een mijlpaal van het Nederlandse ballet geworden.

Rudi's eerste Romeo & Julia: Simon André en Yvonne Vendrig

In 1940 heeft Leonid Lavrovski de eerste balletversie van Romeo en Julia gemaakt en in 1955 is deze verfilmd. In 1967 was het een rommelige tijd bij Het Nationale Ballet dus maakt Rudi van Dantzig op verzoek van Sonia Gaskell een tweede versie van het stuk. De choreochrafie van Rudi is gebasseerd op die van Leonid, maar Rudi brengt meer psychologische diepgang in de personages. Ook is het stuk van Rudi van Dantzig meer gericht op het originele toneelstuk van Shakespeare. 

Het decor door en de kostuums zijn ontworpen door Toer van Schayk in de stijl van de Italiaanse Renaissance. Het lijkt wel alsof het een tot leven gewekt schilderij is.

De muziek van het stuk komt van S. Prokofiev.

De choreochrafie van Rudi van Dantzig laat zien dat de ruzie tussen de adellijke families Montecchi en Capoletti alles kapotmaakt: niet alleen de onbezorgde jeugd en opbloeiende liefde van Romeo en Julia – een liefde die zij met de dood moeten bekopen – maar ook het leven van het arme volk van Verona.

Mede door Rudi van Dantzig is het Nationale Ballet heel groot geworden. Helaas is hij in 2012 overleden.

In 2013 is het stuk van Rudi van Dantzig teruggekeerd bij het Nationale Ballet door de huidige artistiek leider Ted Brandson. Sinds 1967 is het stuk al acht keer opnieuw in productie genomen. Met een nieuwe generatie solisten en een programmaduur van ongeveer 3 uur is het nu een eerbetoon geworden voor Rudi van Dantzig.

 

 

1945: Het Scapino Ballet: dansvoorstellingen voor de jeugd                                    

Hans Snoek (1910-2001) had de overtuiging dat de dans in Nederland alleen dan de toekomst had, als kinderen er al op jonge leeftijd mee in aanraking konden komen. En ze vond dat je kinderen, die je met kunst in aanraking bracht, iets waardevols voor hun hele leven meegaf. Vanuit dat ideaal startte Snoek in 1945 het Scapino Ballet.

Het begon allemaal met een armlastig clubje van 12 dansers in een kleine studio aan de Amsterdamse Keizersgracht. Met financiële steun van het dagblad Het Parool kon er een reeks voorstellingen in Carré worden afgehuurd. Het was een groot succes en dertien jaar later hadden zo'n anderhalf miljoen kinderen hun eerste kennismaking met ballet gehad.

Het gezelschap had twee soorten balletten op het programma staan: de sprookjesballetten en de balletten rond een actueel thema. Ook was er meestal een verteller aanwezig die de balletten toelichtte en aan elkaar praatte. 

Toen Hans Snoek in 1970 Scapino verliet, voerde de directie een koerswijziging door. Scapino kreeg een klein groepje, Scapino 10, dat op scholen optrad en daar lessen verzorgde. Er verscheen jazzdance en moderne dans op het repetoire. Zo is Scapino steeds meer een 'gewoon' dansgezelschap geworden. 

Hans Snoek bleef zich inzetten voor haar ideaal en dit mondde in 1978 uit in de opening van de Krakeling, het eerste theater in Nederland dat uitsluitend voor de jeugd programmeerde. 

                                                                                                                                                   --> toneel