Nu-Toekomst

Holografie

Een holografische film is eigenlijk gewoon een film dat volledig bestaat uit hologrammen, maar wat zijn dat. Holografie is uitgevonden door Mieczyslaw Wolfke. Deze Poolse deskundige kwam in 1920 op het idee om een beeld te splitsen in twee verschillende fases. Na Wolfke heeft Dennis Gabor, een Hongaarse deskundige, een methode bedacht om verschillende 2D-beelden in een 3D-beeld te zetten. Dit deed hij met behulp van lichtstralen, door die van verschillende kanten te laten zien, kon je een losstaand 3D-beeld zien. De eerste laser die is ontworpen gebeurde in 1960 door de Amerikaan Theodore Maiman. De reden dat je een laser nodig hebt om een goed hologram te maken, komt omdat ten eerste zendt een laser maar in één kleur licht uit, ten tweede is het licht gebundeld, waardoor het makkelijk kunstmatig gesplitst kan worden. Het geslpitste licht, gaat dan via een spiegel naar een plaatje van het voorwerp waarvan je een hologram wilt maken. Dit zelfde gebeurd met de andere lichtstraal, waardoor je het voorwerp van verschillende kanten kan zien. Als je die twee lichtbundels op een bepaald oppervlak uitzendt dan krijg je dus een driedimensionaal voorwerp, dat van alle kanten net echt lijkt. De manier waarop je dit in een film kan zetten, is dat je ‘letterlijk’ in de film zit. Dus je maakt alles mee vanuit bijvoorbeeld de ogen van een persoon. Hierdoor kan je filmervaring nog leuker worden dan hij al is.